Elli üç beyitten müteşekkil bu kaside evvelce bu fakirde mahtuta (yazma) olarak mevcuttu ki bu eser, 1306 sene-i hicriyyesinde, Muhammed Şevki Efendi’nin telâmîzinden olan Bakkal Ârif nâmıyla maruf es-Seyyid el-Hac Ahmed el-Arif (Rahime humullah) tarafından eşsiz bir hat sanatıyla kaleme alınmıştır.
Biz bu şâheseri, risalemizin, Arapçada baş taraf olan sağ başına aynen tabettik.
Daha sonra bu risaleyi, el-Hac İbrahim ibn-i Muhammed el-Yelevaci (Rahimehullah) tarafından, 1265 senesinde Halid ibn-i Zeyd Ebâ Eyyüb el-Ensarî (Radıye Anhü’l-Bâri) Eyüp Sultan) civarındaki Yazılı medrese’sinde Cem ve Osmanlıca mevzun nazımla terceme edilip 1279’da Mustafa Şükri Efendi tarafından tahrir ve el-Hac Halil tarafından tab edilen: “el-Mecme’atü’l-Kübra mine’l-kasâidi fuhra fi hakk-ı Nebiyyinâ Muhammedini’l-Büşra Aleyh-i Salâtüllahi ve selamühü’l uzma” isimli mübarek mecmua’nın 58-65.sayfaları arasında bulunca, matbu bir eseri kaynak gösterebilme cihetinden sevincim bir kat daha müzdad oldu.
Allah-u Teâlâ, eserin sahibi İmam-ı Â’zam
