“Andolsun ki; muhakkak Allah İnananlara karşı elbette büyük bir iyilikte bulunmuştur; hani O, (melek ve cin türünden değil de, anlaşmaları kolay olması için) kendileri (gibi Âdem nesli)nden olan değerli bir Peygamberi aralarında göndermişti ki, O (Allâh-u Sübhânehû)nun âyetlerini üzerlerine art arda okumaktadır, onları (maddî ve manevî pisliklerden) tamamen arındırmaktadır, bir de kendilerine o (yüce) Kitab (olan Kur’ân)ı ve hikmeti (sünnet ve fıkhı) öğretmektedir. Hâlbuki şüphesiz onlar daha önce elbette apaçık bir (sapıklık ve) dalâlet içinde bulunmuşlardı.” (ÂLİ ‘IMRÂN SÛRESİ: 164)
