Kardeşlerim!
Osmanlı’dan sonra hâmisiz kalan ümmetin hâl-i pürmelâline bakar
mısınız? Üsküp’ten Patani’ye, Halep’ten Doğu Türkistan’a bütün
Âlem-i İslâm, muzdaribler coğrafyasına döndü; her yerde yangın var.
Alevler ortasında kalan mazlumlar, biçareler yangını söndürmeniz
için sizi bekliyor. Büyük bir sabırla kozanızı örecek; Üstad’ın, “Allah,
Rasûl aşkıyla yandım bittim kül oldum. Öyle zayıfladım ki sonunda
herkül oldum.” dediği gibi, siz de mânevî oluşunuzu tamamlayacak
ve meydan yerine çıkacaksınız, çıkmalısınız. Bunu önce iki milyara
yakın mazlûm ümmet, sonra bütün insanlık adına yapacaksınız.
“İmtisâl-i câhid-û fillâh olubdur niyyetüm, Din-i İslâm’un mücerred
gayretidür gayretüm/Niyetim, Allah Azze ve Celle’nin rızası için, küfürle
nasıl hesaplaşılacağını göstermektir. Gayretim, sadece İslâm
dininin yücelmesidir.” diyen ceddiniz Fatih gibi ilk ameliniz yüreğinizde
olacak, “Bismillâh!” deyip niyetlerinizi tashih edeceksiniz. Her
saat, her gün, her hafta kendinize, “Makam-mevki ya da dünyalıklar
elde etmek için mi yoksa Allah Azze ve Celle’nin rızasını kazanmak
için mi buradayız?” diye sormayı ihmâl etmeyeceksiniz! Vicdânınızla
hesaplaşmaktan korkmayacaksınız! Yeryüzü küfürle hesaplaşma
meydanıdır. Emperyalizmaya da, onun işbirlikçilerine de, “Size de,
Allah’tan başka taptıklarınıza da yuh olsun!” demekten çekinmeyin!
Fincancı katırlarının ürkmesi, müstekbirlerin varlığınızdan rahatsız
olması bu yolun sıradan hallerindendir. Müsterih olun!
