İSRAF EDİLEN NİMET: DİN

Aziz kardeşlerim!

Son iki yüzyıl içerisinde din ve devlet arasındaki ilişkiler, istisnai durumlar hariç hep din aleyhine gelişme göstermiştir.

Rejimi şekillendirenler, din ile şu ya da bu şekilde sorunu olan kadrolar idi. Hep dini tepeden şekillendirmeye çalışmışlardır. İflah olmaz batıperest, kendi değerlerine güvenini yitirmiş Osmanlı artıkları sefih yöneticiler güruhuydu.

Onlar, bu milletin başına ne geldiyse hepsini dinin hanesine fatura ettiler. Batı karşısında yenilmişliğin acısını, dini değerlere düşman olarak, bazen de savaş açarak dindirmeye çalıştılar.

Din, onlara yenilmiş olmayı hatırlatıyordu. Onlar da asla yenilenlerin yanında görünmek istemediler. Onun için yenenlerin yanına yani düşman safına geçmeyi tercih ettiler.

Dostun yanında görünmekten utanıp sıkıldılar. Kendi değerlerine düşmanın gözüyle bakmaya başladılar. O noktada da durmayıp kendileri gibi bakmayanlara düşman oldular. O da kesmedi, düşmanın Müslümana yapamadığını yapmaya kalkıp tüm güçlerini İslam’a saldırmaya adadılar.