KALK VE KORKUT
Cihad, Tevhid’i yaşamak ve yaşatmanın adıdır. Cihad nefisle olur, düşmanla olur, heva ve hevesle olur, dünyevî arzularla olur.
Cihad uğraşmaktır. Tevhid için yaşamaktır. Rasuller ve onların yolunda
gidenler, sorumlu oldukları dönemden itibaren dünyadan göçtükleri ana
kadar nefisleri ile cihad içinde olmuşlardır. Düşmanla cihad edebilmek
için nefisle cihad etmek şarttır. Nefislerini düşmanla cihad edebilecek
olgunluğa eriştiremeyenler zaten düşmanla cihad edemezler. Çünkü cihad
mal ve canla, yani nefisle olur.
Tevhid’in düşmanlarıyla, yani şirk’le yapacağı savaşın ilk aşaması
olarak nefsiyle savaşa başlaması emredilmiştir Rasulullah Efendimize.
Nefisle savaş ölünceye kadar sürer. Rasul’e Mekke’deyken yapması için
izin verilmeyen şey “Mukatele” idi. Çünkü cihad daha İslâmın ilk
yıllarında mekkî ayetlerle emredilmiştir:
“Kafirlere itaat etme ve onlarla büyük bir cihad et.” (Furkan, 52)
“Kim cihad ederse kendi nefsi için cihad eder.” (Ankebut, 6)
“Bizim için cihad edenleri yollarımıza götürürüz.” (Ankebut, 69)
Selam ve dua ile…
İSMAİLAĞA
