KALK VE KORKUT
Cihad, Tevhid’i yaşamak ve yaşatmanın adıdır. Cihad nefisle olur, düşmanla olur, heva ve hevesle olur, dünyevî arzularla olur.
Cihad uğraşmaktır. Tevhid için yaşamaktır. Rasuller ve onların yolunda gidenler, sorumlu oldukları dönemden itibaren dünyadan göçtükleri ana kadar nefisleri ile cihad içinde olmuşlardır. Düşmanla cihad edebilmek için nefisle cihad etmek şarttır. Nefislerini düşmanla cihad edebilecek olgunluğa eriştiremeyenler zaten düşmanla cihad edemezler. Çünkü cihad mal ve canla, yani nefisle olur.
Tevhid’in düşmanlarıyla, yani şirk’le yapacağı savaşın ilk aşaması olarak nefsiyle savaşa başlaması emredilmiştir Rasulullah Efendimize.
Nefisle savaş ölünceye kadar sürer. Rasul’e Mekke’deyken yapması için izin verilmeyen şey “Mukatele” idi. Çünkü cihad daha İslâmın ilk yıllarında mekkî ayetlerle emredilmiştir:
“Kafirlere itaat etme ve onlarla büyük bir cihad et.” (Furkan, 52)
“Kim cihad ederse kendi nefsi için cihad eder.” (Ankebut, 6)
“Bizim için cihad edenleri yollarımıza götürürüz.” (Ankebut, 69)
Selam ve dua ile…
İSMAİLAĞA
