Tahâviyye Şerhi Bâbertî Tercümesi (Kırık Manalı – İzahlı)

İlimlerin en
üstünü; her bilginin aslı, her saadetin kaynağı olan ma‘rifetullahtan bahseden akâid
ilmidir. Zira Allah Teâlâ’nın şu âyet-i kerîmesinin ifade ettiği gibi cinler ve
insanlar ancak Allah Teâlâ’yı bilmeleri için yaratılmışlardır: “Cinleri ve insanları ancak Bana kulluk etsinler
diye yarattım.” [Zâriyât Sûresi, 56]
İmâm Tahâvî’ye
(rahimehullâh) ait olan bu akîde metni, akâide dair kaleme alınan eski
eserlerden birisidir. Başta tevhid olmak üzere, icmâlî olarak inanç
meselelerini ele alan bu eserin en yaygın şerhlerinden birisi Ekmelüddîn
Bâbertî’nin (rahimehullâh) şerhidir.
Metin ve şerhin
iki ayrı tasnifle tercüme edildiği ve kapalı yerlerin dipnotlarla açıklandığı
bu eser Ehl-i Sünnet neşriyat dünyasına kazandırılan önemli çalışmalardandır. 

İsmailağa Fıkıh ve Te’lif Kurulu